اخیرا جناب وزیر اظهار داشته اند که به دنبال مذاکرات ایران با 1+5 جمهوری اسلامی ایران امن تر شده است ؟؟!!

از روزی که این مطلب را خوانده ام، هر قدر خواستم ساکت باشم و به قول معروف ازش رد بشم، نتوانستم چشم پوشی کنم. لااقل به خاطر دوستان شهید و جانبازی که دارم نتوانستم ساکت باشم. خواستم با نوشتن چند خط دین خودم را نسبت به دوستان پر کشیده ام اداء کرده باشم و از طرف دیگر نام و یاد این دلاورمردان را به یاد بعضی ها بیندازم ،شاید که مفید واقع شود. فذکر انما انت مذکر 

در ابتدا باید از تیم مذاکره کننده و زحمات آنها تشکر کرد و خیلی هم بی انصاف نباشیم مثل بعضی ها که فقط کار خودشان را می بینند.نه ما تلاش این عزیزان را می بینیم و منصفانه نگاه می کنیم ولی هر جا که جای نقد مفید داشته باشیم،بیان می کنیم. مهمتر این که رهبر عزیزمان نیز حمایت محکم و قاطع خودشان را از تیم مذاکره کننده اعلام کردند؛ما نیز مطبیع رهبریم.

اما بیانات وجمله بندی وزیر محترم نشانگر برخی چشم پوشی ها و یا بزرگنمایی هاست،چشم پوشی از کار دیگران و بزرگ نمایی کار خود.

جناب وزیر محترم به خوبی می دانند که عزت و سر بلندی ایران عزیزمان مرهون جانفشانی چه کسانی هست؟ همه ما به خوبی واقف هستنیم که اگر ایثار و از خود گذشتگی جوانان رشید این ملت نبود ،من وشما و حتی جناب وزیر هم به راحتی نمی توانستیم نفس بکشیم و امکان اینکه بر کرسی مذاکرات هسته ای تکیه بزنیم و از امنیت صحبت کنیم را نداشتیم.

عزت و امنیت و سربلندی جمهوری اسلامی ایران مدیون خون شهداست واین خون شهداست که این انقلاب و نظام را بیمه کرده است. عزت و امنیت ایران مرهون آن مادران و پدانی است که با دست خود بچه هایشان را به سمت جبهه های حق علیه باطل روانه ساختند و حتی بعد از گذشت قریب به 20 سال از پایان جنگ ،هنوز جنازه بچه هایشان را هم تحویل نگرفتند.

امنیت ایران ما را جوانانی تامین کردند که با دستکاری شناسنامه هایشان ،در سن 13-14 سالگی به جبهه رفتند و از جانشان گذشتند تا هیچ وقت ایران هم مثل برخی از کشور های مسلمان زیر چکمه های استعمار جهانی قرار نگیرد.

چرا به آسایشگاه های بچه های جنگ سر نمی زنیم ؟چرا از آن رزمنده هایی که هنوز هم در اثر موج های مختلف زمان جنگ در آسایشگاه ها نگه داری می شوند، خبری نمی گیریم؟بچه هایی را که فقط با زنجیر می توان از آنها نگه داری کرد را دیده اید؟

خوش به حال شهدا که رفتند،خوش بحال آن جانبازانی که در همان حال و هوای جبهه ها مانده اند و نخواسته اند تا از آن زمان بیرون بیایند و اسیر رنگ های فریبنده این جهان شوند.

جناب وزیر پیشنهاد می کنم اگر تا حال به محل نگه داری جانبازان جنگ نرفته اید،اگر از نزدیک با زندگی جانبازان شیمیایی آشنا نشده اید،اگر به بچه های قطع نغاعی سر نزده اید واگر از وضع زندگی بعضی از همان بچه هایی که ما و شما بخاطر نفس کشیدمان به آنها مدیون هستیم، بی خبر هستید لطفا در یک نشست کاری یا صبحانه کاری به این بچه ها سر بزنید آن موقع دیگر اظهار نمی دارید که جمهوری اسلامی ایران بعد از مذاکرات امن تر شده است؟

وقتی امام شهدا می فرمایید رهبر ما آن طفل 13 ساله ای است که نارنجک به کمر می بندد و خود را به زیر تانک دشمن می اندازد، پس ما هم بگوییم : از وقتی خون پاک اولین شهید انقلاب اسلامی بر زمین ریخته شد، امنیت جمهوری اسلامی ایران بیمه شد.

اگرجانفشانی شهداء و جانبازان و آزاده های غیرتمندمان و دلاوری های جوانان این مرز و بوم نبود آیا امروز شما می توانستید در مورد مسائل هسته ای مذاکره کنید؟آیا مذاکره ای می بود تا شما آن را باعث امنیت مملکت بشمارید؟چرا آقای وزیر؟