یک پیشنهاد

همه می‌دانیم استفاده کردن از تجربه های دیگران در زندگی و کار و همچنین شنیدن و دیدن نوع عملکرد بزرگان ، نشان از عقل و درایت و تیز هوشی هر فرد است و از طرفی پذیرش خطاهای خود و همراهان نشانگر منطقی بودن و معتدل بودن انسان است.

با یک نگاه اجمالی به تاریخ 35 سال عمر با برکت انقلاب اسلامی و نوع عملکرد امام و رهبری در برابر افراد و اشخاص به خوبی می‌توان دید که امام و رهبری انقلاب ،هیچ وقت از فرد و اشخاص آنچنان دفاع نکردند که اصل انقلاب و موجودیت نظام را تحت تاثیر قرار دهد، سیره هر دو بزرگوار بر این استوار بوده و هست که از افراد تا حدی حمایت و پشتیبانی کنند که به اصل انقلاب صدمه ای وارد نشود. برای مثال: در اول انقلاب امام خمینی (ره) مهندس بازرگان را مامور به تشکیل دولت کرد و دولت موقت با حمایت امام تشکیل شد اما امام حمایت همه جانبه از دولت موقت و شخص نخست وزیر انجام نداد تا بعد از برکناری مهندس بازرگان، خود امام زیر سئوال برود. یا در مورد جانشینی آقای منتظری ، امام آنچنان عمل نکرد که بعد از برکناری ایشان مملکت دچار چالش بزرگ شود، بلکه حتی بعد از پخش نامه معروف 6 /1/ امام موضع گیری صریح ، روشن و بدون تعارف امام، مشخص شد که امام حاضر نیست منافع و مصلحت کشور اسلامی را فدای افراد خاص کند ،هر چند  آن فرد حاصل زحمات ایشان باشد.

چنین عملکرد و منشی را از رهبر عزیزمان سید علی نیز خبر داریم. ایشان در طول چند سال از همه دولت های منتخب حمایت کردند و پشتیبان اصلی همه دولت ها از زمان رهبری حکیمانه خودشان بودند اما از اصل نظام اسلامی برای حمایت دولتی هزینه نکردند. حتی در مواردی از خودشان و جسم و جان خودشان هزینه کرده اند اما از اصل نظام هرگز. هر فرد و هر دولتی جایگاه خود را دارد و به اندازه کافی فرصت داشته و دارد تا با استفاده از موقعیت ها و سرمایه های ملی ایران ،به نفع پیشرفت و پیشبرد اهداف نظام جمهوری اسلامی استفاده کند و موفقیت هایی را نصیب ملت بزرگ ایران بنماید.

متاسفانه دولت های محترم در این جند دوره به این منش و موضع گیری رهبری و امام کم توجه بودند و به همین علت هم در برخی موارد از افراد و یا طرف هایی خاص حمایت کرده اند . در دولت سازندگی آن چنان از یک حزب و جناح خاصی مثل حزب ... حمایت شد که بعد ها دچار مشکلات مدیریتی و یا قضایایی مثل پتروپارس شدیم ؟! و...

در دولت اصلاحات آنچنان بر طبل آزادی بیان و آزادی اندیشه کوبیده شد که انگار تا حالا در جمهوری اسلامی ایران خبری از آزادی بیان و آزادی اندیشه نبوده است. چنان گفتگوی تمدن ها را علم کردیم که انگار ابداء کننده گفتگوی تمدن ها در دنیا ما بودیم وخیال کردیم که با زنده کردن طرح گفتگوی تمدن ها دیگر هیچ مشکلی بین ما و دشمنان قسم خورده جمهوری اسلامی ایران وجود ندارد. یا به حدی از وزیر فراری از کشور حمایت شد که با اعلام نظر مقام معظم رهبری و نارضایتی ایشان از وضع وزارتخانه مزبور شخص وزیر ، حاضر نشدیم تا وزیر انتخابی خودمان را بر کنار کنیم ؟! و...

در دولت بعدی چنان دفاعی از برخی افراد خاص  انجام شد که انگار ، اگر این افراد نباشند در روند نظام جمهوری اسلامی خلل وارد خواهد شد. حتی با اینکه موضع نظام مقدس جمهوری اسلامی نسبت به رژیم غاصب صهیونیستی به وضوح معلوم است و بعد از تبری جستن و اعلان برائت همه جانبه رهبری در نماز جمعه ا ز ملت و دولت اسراییل ، حاضر نشدیم تذکری به فرد مورد نظر بدهیم و برعکس در جواب نامه رهبری و اقدام به موقع ، نسبت به آن تعلل کردیم و تا جایی پیش رفتیم که آن شخص را در جایگاه بالاتری قرار دادیم ؟! یا از فردی که اخیرا حکم قضایی نسبت به ایشان اعلام شده چنان پشتیبانی کردیم و جایگاه خاصی به او دادیم که الان کنار کشیدن از آن کارها معنی ندارد. در برخی از موارد از افرادی دفاع کریم یا به افرادی میدان دادیم که علما و خواص مطلع از احوال ایشان بارها و بارها تذکر داده بودند. متاسفانه اینجا هم کج رفتیم؟!

امیدواریم در دولت تدبیر و امید بیش از این دنباله رو این حرکت های بی ثمر نباشیم و در مقابل اشتباه عوامل و هر کدام از اعضای دولت موضع تدافعی نگیریم بلکه در برابر کارها و زحمات اعضاء از آنها تشکر کنیم و در برابر اشتباهات آنها تذکر دهیم. چرا که دولت ، دولت یک نظام اسلامی است و در راس امور مملکت ما فردی فقیه و آگاه به همه شرایط قرار دارد.

در برابر موج انتقادهای سازنده به دفاع از عملکرد اشتباه یا ضعیف نماینده جمهوری اسلامی ایران که کاری در خور شان نظام انجام نداده است ،جبهه نگیریم و صورت مساله را پاک نکنیم و یا موضوع را عوض نکنیم. کسی از کت و شلوار و عینک ایراد نمی‌گیرد بلکه ایراد از نوع عملکرد ضعیف نماینده ماست. انتظار داریم یک نماینده نظام مقدس جمهوری اسلامی سمبل حرکت مردم و نظام باشد نه اینکه آغوش بسمت شیطان زمان باز کنیم و فریب حیله های آنها را بخوریم. پیشنهاد می‌کنیم به جای این کارها ، خوب است از مقام معظم رهبری و ملت بزرگ ایران اسلامی عذر خواهی کنیم و سعی در جبران این عملکرد ضعیف برآییم. کشور ما امروز نیازمند یک مدیریت جهادی است. مولایمان و رهبر عزیزمان در اول سال نیاز اصلی امسال و سالهای دیگر را مدیریت جهادی اعلام کرد . باید بدانیم و باور کنیم که ما در مورد بحث مدیریت مشکل داریم و آقا از باب تذکر و یادآوری و اینکه در طول سال یادمان باشد ، اشاره به مدیریت جهادی در نامگذاری امسال کرده اند. ملت و دولت ما تجربه های خوبی در مدیریت جهادی دارد و نمونه بارز آن در 8 سال دفاع مقدس است که بدون تجربه نظامی گری ، با یک نگرش جهادی و بسیجی توانستیم از سال دوم جنگ ، با این نوع مدیریت پیروز جنگ تحمیلی باشیم و در برابر استکبار جهانی ایستادگی کنیم.

یادمان باشد ما در برابر حفظ نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و در مقابل خون پاک شهیدان و خانواده های معظم شهدا قسم خورده ایم و مدیون خون پاک جوانان ایران زمین و زحمات مسئولین نظام هستیم.

به فرموده عزیز دلمان " حفظ نظام از اوجب واجبات است.