حرف آخر

روز چهارشنبه،  در سال روز تولد 37 سالگی انقلاب اسلامی ملت بزرگ ایران زمین ، بار دیگر امت انقلابی و پیرو امر ولایت ایران اسلامی ، نمایش اقتدار بر پا کردند.       چشم همه دشمنان و بد خواهان کور

آفرین بر این حماسه و حضور، آفرین بر این بصیرت و آگاهی ملت عزیز، آفرین بر این همه دل های بیدار و آفرین بر این عزم ملی ملت ایران

22 بهمن امسال انقلاب ایران 37 ساله شد. بر خلاف خیلی از پیش بینی ها ، هنوز بعد از گذشت 37 سال از عمر انقلاب اسلامی در سال 57 بر علیه طاغوت زمان ، ملت ایران نشان دادند که پای خواسته های انقلابی خود ایستاده اند. بر خلاف خیلی از انقلاب های جهان که با گذشت زمان کم کم از رنگ انقلاب کاسته می‌شود و مردم از خواسته های انقلابی خود فاصله می‌کیرند، مردم ایران هنوز هم پای انقلاب خود هستند و بر عهد و پیمانی که با امام و شهداء بسته اند ، پایدار مانده اند. ای کاش امام و شهدا هم در جمع ما بودند و این حماسه حضور ملت را می‌دیدند. می‌دیدند که ملت به عهد خود وفا می‌کنند و پای انقلاب خود هستند. دیروز تمام دنیا دیدند که این ملت هنوز ایستاده است و ذره ای از آرمان های انقلابی خود عقب نشینی نکرده است. حضور پر شور ملت در راهپیمایی چهارشنبه  بعد از فرمایشات رهبری در دیدار با فرماندهان نیروی هوایی نشان از خیلی چیز هاست. این حضور گسترده حرف آخر را در دنیای مذاکره و رابطه با آمریکا و تحریم ها زد. این حضور میلیونی جواب رفراندم بود و خط ومشی امتیاز دهی در مذاکرات را نشان داد. آیا طرح کنندگان رفراندم جواب را دریافت کردند؟ این نه بزرگ به امتیاز دادن های نقد و گرفتن وعده های سر خرمن نبود؟ آیا پیام ملت رسا نبود؟ باور کنیم که این ملت از آمریکا بیزار است و از سیاست های شیطانی سران آمریکا آگاه است. شعار مرگ بر آمریکا از اول انقلاب بوده و خواهد بود و هرگز از این شعار صرف نظر نخواهیم کرد، تا انشالله مرگ واقعی آمریکا و تمام زور گویان جهان به دست مهدی فاطمه (عج) فرا برسد. آیا این حضور امت در جواب فتنه و فتنه گران و طراحان رفع حصر سران فتنه نبود؟ آیا دشمنان قسم خورده ایران اسلامی گزینه های روی میز ملت بزرگ ایران را ندیدند؟ این حضور میلیونی میز و تمام گزینه های روی میز شیطان را از بین نبرد؟ حال بیایید و گزینه های واژگون شده خود را جمع کنید و تنها گزینه باقی مانده ، که همان مشت آهنین ملت ایران بزرگ است را به تمام وسعت آن دریابید. چشمانتان را خوب باز کنید و هوشیاری و بصیرت رهبر و ملت ایران را با گوش جان ببینید.

رهبری در صحبت های اخیرشان اشاره های خوبی به امتیاز های داده شده در مذاکره داشتند، ایشان خیلی استادانه به تعطیلی مراکز هسته ای فردو و آب سنگین اراک و... اشاره کردند ولی در عوض تیم مذاکره کننده چه امتیازهایی را گرفته اند؟ مذاکره و توافق دو مرحله ای را با تمام قدرت رد کردند و با آن مخالفت کردند. ایشان فرمودند که گرفتن حربه تحریم ها از دشمن خوب است و اگر بتوانیم این حربه را از دست دشمن بگیریم ،خوب است. اگر نتوانستیم هم ما راه کارهای زیادی برای غلبه بر تحریم در داخل کشور داریم. حفظ عزت ملی ایران و ملت ایران واجب است و نباید در مذاکرات طوری عمل کنیم که خدای نکرده عزت ایران اسلامی زیر سئوال برود.

یعنی قدم زدن با نماینده شیطان برای عزم ملی ایران و ایرانی خوب نیست ، یعنی نگاه کردن به منافع و اهداف دولت به تنهایی در مذاکرات نشان از اقتدار ملی نیست. این که گفته شود اگر مذاکرات به شکست بینجامد، دولت تدبیر و امید شکست خورده ، نیست. هدف چیست و مقصد کجاست؟ رفع تحریم ها به چه قیمتی باید انجام گیرد؟ آیا رفع تحریم ها آنقدر ارزش دارد که عزم ملی و اقتدار ملی خود را از بین ببریم تا به توافق بر سر رفع تحریم ها برسیم؟ چرا برخی ها واقعیت ها را نمی‌بینند؟ چرا به وعده های پوچ و طبل تو خالی رفع تحریم ها امید بسته اید؟ چرا بر عزم ملی و اراده ملت بزرگ خودمان تکیه نمی‌کنید؟

ملت ایران به رهبری سید علی ، ایستاده است و از این ایستادگی خود در برابر ظلم و زیاده خواهی  کد خدا نماها خسته نخواهد شد . بدانیم که در پشت جبه داخلی که ملت قرار دارد، هیچ خیانتی اتفاق نخواهد افتاد. ملت در خط مقدم همه جبهه های حق علیه باطل قرار دارند و به عهدی که با پیر جماران بسته اند پایبند بوده و تا خون در رگ هایشان جریان دارد برسر خواسته های انقلابی خود با سید علی خواهند بود.

حرف آخر: حرف آخر و نهایی را ملت بزرگ ایران در 22 بهمن امسال ، با حضور میلیونی خود به تمام دنیا اعلام کردند که اگر با آمریکا بر سر مساله هسته ای هم به توافق رسیدیم ، دشمنی ما با آمریکا تمام شدنی نیست.